অগ্নি ব্ৰহ্ম সকলোকে লৈ ভিতৰে বাহিৰে নিৰাকাৰ নিৰ্গুণ সাকাৰ সগুণ অপ্ৰত্যক্ষ প্ৰত্যক্ষ ভাবে পূৰ্ণৰূপে, আধ্যাত্মিক অগ্নি,জ্ঞানাগ্নি, ভৌতিক অগ্নিৰূপে অনাদি কালৰ পৰা পূৰ্ণৰূপে বিৰাজমান আছে। আধ্যাত্মিক অগ্নি নিৰাকাৰ ভাবে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড ব্যাপী আছে। জ্ঞান অৰ্থাৎ স্বৰূপ বোধ নহলে জানিব নোৱাৰি। জ্ঞানাগ্নিৰূপে প্ৰত্যক্ষ বিৰাট চন্দ্ৰমা সূৰ্য্যনাৰায়ণ জ্যোতিঃস্বৰূপ ব্ৰহ্মাণ্ড প্ৰকাশ কৰি অনাদি কালৰ পৰা বিৰাজমান আছে। আৰু চৰাচৰ সকলোকে অন্তৰৰ পৰা প্ৰেৰণ কৰি ব্যবহাৰিক আৰু পৰিমাৰ্থিক দুয়ো কাৰ্য্য চেতনৰূপে নিষ্পন্ন কৰিছে। এৱেঁই ভৌতিক অগ্নিৰূপে বিৰাজমান থাকি ব্যবহাৰিক আৰু পাৰমাৰ্থিক কাৰ্য্য কৰায়। এই অগ্নিব্ৰহ্ম তৰা চন্দ্ৰমা আৰু বিদ্যুতৰূপে আকাশত অদৃশ্য ভাবে পেটত জঠৰাগ্নিৰূপে আৰু বাহিৰত অনলৰূপে আৰু সূৰ্য্যনাৰায়ণ বিৰাট ব্ৰহ্ম চৰাচৰে সৈতে ভিতৰে বাহিৰে প্ৰত্যক্ষ পূৰ্ণ সৰ্ব্বশক্তিমান ৰূপে বিৰাজমান আছে। এওঁক স্থাপনা বিবাহ জন্ম মৃত্যু প্ৰভৃতি দশ বিধ সংস্কাৰ কৰা কি দৰে সম্ভব। এওঁ চৰাচৰ স্ত্ৰী পুৰুষ মানুহ মাত্ৰৰে গুৰু সৃষ্টি পালন আৰু লয় আৰু জ্ঞান প্ৰদান কৰি মুক্তিস্বৰূপ পৰমানন্দে ৰাখিছে। তেওঁৰ বস্তু তেওঁক ভক্তি শ্ৰদ্ধাৰে আহুতি প্ৰদান কৰিলে তেওঁ সন্তোষ হৈ গ্ৰহণ কৰিব। কাৰণ ভাবগ্ৰাহী জনাৰ্দ্দন। অৰ্থাৎ পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ অগ্নিব্ৰহ্মক ভক্তিৰে প্ৰদান কৰিলে তেওঁ ভাব বুজি গ্ৰহণ কৰে। যেনে মাতা-পিতাক পুত্ৰ-কন্যাই শ্ৰদ্ধা ভক্তি কৰি খোৱা বস্তু কাঁহীত সজাই তেওঁবিলাকৰ সমুখত খাবৰ নিমিত্তে বিনা মন্ত্ৰে দিলেও মাতা-পিতাই প্ৰীতিৰে আহাৰ কৰে। কাৰণ তেওঁবিলাক চেতন, সকলো ভাব বুজে যে আমাক পুত্ৰ-কন্যাই
