যে একেই মাতা পিতা গুৰু আত্মা। তেওঁ মনৰ সকলো প্ৰকাৰ ভ্ৰম কুসংস্কাৰ গুচাই পৰমানন্দে আনন্দৰূপে ৰাখি ধৰ্ম্ম অৰ্থ কাম আৰু মোক্ষ চতুৰ্ব্বিধ জ্ঞান দিব। এক অক্ষৰ প্ৰণব মন্ত্ৰ জপ কৰিব।চাৰিবেদৰ মূল চৌব্বিশ অক্ষৰ ব্ৰহ্মগায়ত্ৰী। ব্ৰহ্মগায়ত্ৰীৰ মূল “ওঁ” প্ৰণব মন্ত্ৰ। “ওঁ” মন্ত্ৰৰ মুল পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম তেজোময় জ্যোতিঃস্বৰূপ বিৰাট সূৰ্য্যনাৰায়ণ জগৎগুৰু জগদাত্মা। যদি কোনোৱে সন্ধ্যা আহ্ণিক নকৰি কেবল ব্ৰহ্মগায়ত্ৰী জপ কৰে তাৰ সন্ধ্যা আহ্ণিক কৰাৰ ফল হয়। সন্ধ্যা আহ্নিক আৰু ব্ৰহ্মগায়ত্ৰী দুইকো নকৰি যি কেবল মাত্ৰ একাক্ষৰ “ওঁ” মন্ত্ৰ ভক্তিৰে জপ কৰে তাৰ সন্ধ্যা আহ্ণিক আৰু ব্ৰহ্মগায়ত্ৰী দুয়ো জপ কৰাৰ ফল হয়। এই সকলো একো নকৰি যদি সূৰ্য্যনাৰায়ণ আৰু চন্দ্ৰমা জ্যোতিঃৰ সমুখে ভক্তি প্ৰীতিৰে পূৰ্ণৰূপে নমস্কাৰ কৰে তাৰ উপাসনাৰ সকলো ফল লাভ হয় আৰু মনত শান্তি হয়। “ওঁ” পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ বিৰাট ভগবানৰ নাম। বিৰাট পৰব্ৰহ্মৰ অঙ্গ-প্ৰত্যঙ্গৰ নাম দেবতা আৰু
দেবী মাতা। বেদত স্পষ্ট লেখা আছে বিৰাট সুৰ্য্যনাৰায়ণ, চন্দ্ৰমা,অগ্নি, বায়ু ইত্যাদি দেব দেবী প্ৰভৃতি নাম কল্পিত আছে। এই ইষ্ট গুৰু পৰমাত্মাৰ পৰা বিমুখ হৈ আৰ্য্য জাতিৰ এই অধঃপতন হৈছে। ভবিষোত্তৰ পুৰাণৰ আদিত্য হৃদয়ৰ ভগবত বচন যথা-শ্লোক ৩৭
‘‘আদিত্যং পশ্যতি ভক্ত্যা ধ্ৰবং পশ্যতি মাং নৰঃ।
পশ্যতি যো নচাদিত্যং স ন পশ্যতি মাং নৰঃ॥”
অৰ্থাৎ শ্ৰীকৃষ্ণ ভগবানে কৈছে যি ভক্তই আদিত্যৰূপে মোক দৰ্শন কৰে তেওঁ নিশ্চয় মোকে দৰ্শন কৰে, যি আদিত্যক দৰ্শন নকৰে সি মোক দৰ্শন কৰে।
⸻
