পৃষ্ঠা:সাৰনিত্যক্ৰিয়া.djvu/৭৮

৬৬

সাৰনিত্যক্রিয়া

সাকাৰ পূৰ্ণৰূপে বিৰাজমান আছে। অজ্ঞানী লোকে সেই সকলো কল্পিত নাম আৰু তাৰ অৰ্থকে লৈ ব্যস্ত থাকে। মূল বস্তু পৰমাত্মাৰ প্ৰতি একেবাৰে দৃষ্টি নাথাকে কিন্তু জ্ঞানী লোকে সেই সকলো নামৰ অৰ্থ এৰি মূল বস্তু পৰমাত্মাক ধাৰণ কৰে। যেনে পানীৰ নানা প্ৰকাৰ নাম এৰি পানী বস্তুক তুলি খালে পিয়াহ গুচে। সেইদৰে সত্য শুদ্ধ চৈতন্য পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ মাতা পিতা গুৰু পৰমাত্মাৰ নানা প্ৰকাৰ কল্পিত নাম উপাধি এৰি জ্যোতিঃক ধাৰণ কৰিলে সহজে মনৰ সকলো বিপদ কষ্ট গুচি শান্তি হয়। নিৰাকাৰ আৰু সাকাৰ পূৰ্ণৰূপে উপাসনা কৰা মনুষ্য মাত্ৰৰে কৰ্ত্তব্য। পূৰ্ণপৰব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ গুৰু মাতা পিতাৰ প্ৰতি সদায় নিষ্ঠা ভক্তি প্ৰীতি ৰাখি তেওঁৰ ৰূপ আপোনাৰ ৰূপ আৰু মন্ত্ৰৰ ৰূপ প্ৰত্যক্ষ চন্দ্ৰমা সূৰ্য্য়নাৰায়ণ জ্যোতিঃস্বৰূপক একে জানি ধ্যান ধাৰণা কৰিব।
 অজ্ঞানী লোকে মনত ভাবে যে বিৰাট ভগবান জ্যোতিঃ-স্বৰূপ সূৰ্য্যনাৰায়ণ আৰু সূৰ্য্যনাৰায়ণৰ মণ্ডল অৰ্থাৎ তেওঁৰ প্ৰকাশ আৰু তেওঁত যি কল্পিত দেব দেবী ভগবান তেওঁবিলাক সূৰ্য্যনাৰায়ণতকৈ বেলেগ। সিহঁতে নাজানে যে দেব দেবী বিৰাট সূৰ্য্যনাৰায়ণৰে কল্পিত নাম মাত্ৰ। জ্ঞানীলোকে জানে সকলো কল্পিত দেব দেবীৰ নানা নাম জ্যোতিঃস্বৰূপ সূৰ্য্যনাৰায়ণৰে। দেৱ দেবী বেলেগ বস্তু নহয়। যেনে জুই আৰু জুইৰ প্ৰকাশ আৰু দাহিকা শক্তি সকলো জুইতকৈ বেলেগ নহয়। সেই দৰে সূৰ্য্য- নাৰায়ণেই সমষ্টি বিৰাট স্বৰূপ। ৰাতিপুৱা আৰু গধুলি যেতিয়া নিৰাকাৰৰ পৰা সাকাৰৰূপে প্ৰকাশ হয়, তেতিয়া ল’ৰা, বুঢ়া,ডেকা, পুৰুষ, স্ত্ৰী সকলোৱে ভক্তিৰে নমস্কাৰ কৰিব। মনত ৰাখিব