জন। বেদ পাঠ, ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী “ও” মন্ত্ৰ জপ, আৰু অগ্নিত আহুতি দিবৰ বিধি কেবল অজ্ঞানী লোকৰ নিমিত্তে, যাতে অজ্ঞানতা গুচি জ্ঞান মুক্ত স্বৰূপ পৰমানন্দে আনন্দৰূপ থাকিব পাৰে। সেই দৰে জ্ঞানী লোকৰ নিমিত্তে বেদ পাঠ, ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী “ওঁ” মন্ত্ৰ জপ কৰিবৰ প্ৰয়োজন নহয়। কেবল শাস্ত্ৰ পাঠ কৰি প্ৰকৃত জ্ঞান নহয়, এই প্ৰকাৰৰ অজ্ঞানী শাস্ত্ৰজ্ঞ লোকসকলে নুবুজি কয় যে শূদ্ৰ আৰু স্ত্ৰীলোকৰ “ওঁ” আৰু ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী জপ আৰু স্বাহা বুলি অগ্নিত আহুতি দিবৰ অধিকাৰ নাই। কিন্তু বেদ পাঠ কৰা জ্ঞান বিস্তাৰ আৰু অজ্ঞান লয় কৰিবৰ নিমিত্তে, অতএব বেদ পাঠ অজ্ঞানৰ নিমিত্তে।শূদ্ৰ অৰ্থে অজ্ঞান অতএব বেদ পাঠ শুদ্ৰৰ নিমিত্তে। জ্ঞান শিক্ষা জ্ঞানীৰ নিমিত্তে নিম্পয়োজন। ব্ৰাহ্মণ অৰ্থে জ্ঞানী। ব্ৰাহ্মণৰ নিমিত্তে জ্ঞান শিক্ষা অৰ্থাৎ বেদ পাঠ নিষ্প্ৰয়োজন। শাস্ত্ৰ অনুসাৰে বিচাৰ কৰি চোৱা স্ত্ৰী আৰু শূদ্ৰ লোকৰ সকলো বিষয়ত অধিকাৰ আছে,কাৰণ অজ্ঞান অৱস্থাৰ জীৱক শূদ্ৰ বোলে, জ্ঞান অৱস্থাৰ জীৱক ব্ৰাহ্মণ বোলে। শাস্ত্ৰত ব্ৰাহ্মণ কাক বোলে, যথা কো ব্ৰাহ্মণঃ-“ব্ৰহ্মবিদ স এব ব্ৰাহ্মণঃ” অৰ্থাৎ যি লোকে ব্ৰহ্মক জানে সেয়ে ব্ৰাহ্মণ। ব্ৰাহ্মণ আৰু ব্ৰহ্ম একে অৱস্থাৰ নাম। “ব্ৰহ্মবিদ্ ব্ৰহ্মৈবভবতি” অৰ্থাৎ যি ব্ৰহ্মক জানে তেওঁ ব্ৰহ্ম। কেবল ব্ৰহ্মপ্ৰাপ্তিৰ ( ব্ৰহ্মক জানিবৰ) নিমিত্তে বেদ পাঠ আৰু ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী ওঁ মন্ত্ৰ জপ
কৰিবৰ প্ৰয়োজন, নতুবা কোনো প্ৰয়োজন নাই। যি ব্ৰহ্মক জানে তেৱেঁই ব্ৰাহ্মণ, বেদ ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী ওঁ মন্ত্ৰ জপ কৰিবৰ তেওঁৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই। কিন্তু যি ব্ৰহ্মক নাজানে সেই অজ্ঞান অৱস্থাৰ নাম শূদ্ৰ তাৰে জ্ঞান মুক্ত হবৰ নিমিত্তে অৰ্থাৎ ব্ৰহ্ম প্ৰাপ্তিৰ নিমিত্তে বেদ পাঠ ব্ৰহ্ম গায়ত্ৰী ওঁ মন্ত্ৰ জপ আৰু অগ্নিত
পৃষ্ঠা:সাৰনিত্যক্ৰিয়া.djvu/৫৫
অৱয়ব
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৩
বেদ পাঠৰ অধিকাৰ