কষ্ট নোপোৱা। যেতিয়া জ্ঞান হব তেতিয়া দ্বৈত বা অদ্বৈত, নিৰাকাৰ বা সাকাৰ, নিৰ্গুণ বা সগুণ সকলো প্ৰকাৰৰ ভ্ৰম গুচি শান্তি পাবা। শাস্ত্ৰত লেখা আছে “ভ্ৰান্তিবদ্ধো ভবেৎ জীবঃ ভ্ৰান্তিমুক্তঃ
সদাশিবঃ”। ভ্ৰান্তিদ্বাৰা আবদ্ধ অবস্থাত জীব সংজ্ঞা, আৰু ভ্ৰান্তি মুক্ত অবস্থাত শিব অৰ্থাৎ পৰব্ৰহ্ম সংজ্ঞা জানিবা। ভ্ৰান্তিমুক্ত অবস্থা পালে কাৰো সৈতে কাৰো বিৰোধ ভাব নাথাকিব, সকলোৱে শান্তি
পাব আৰু জগত মঙ্গল হব।
নিৰাকাৰ নিৰ্গুণ আৰু সাকাৰ সগুণ
অগ্নিদেব অপ্ৰকাশৰূপে অৰ্থাৎ নিৰাকাৰ নিৰ্গুণভাবে সকলো ঠাইতে সকলো বস্তুতে বিৰাজমান আছে কিন্তু দেখি পোৱা নাযায়। যেতিয়া কাঠ, লো, শিল বা দিয়াছলাই প্ৰভৃতি ঘঁহা যায় তেতিয়া অগ্নিদেব নিৰাকাৰ নিৰ্গুণৰ পৰা সকলো প্ৰকাৰৰ শক্তি নামৰূপ লৈ সাকাৰ সগুণৰূপে প্ৰকাশ হয় আৰু সকলো প্ৰকাৰৰ ক্ৰিয়া কৰে। প্ৰকাশ শক্তিৰ গুণত এন্ধাৰ গুচে, উষ্ণতাৰ গুণত উত্তপ্ত হয়, ধোৱাৰ পৰা মেঘ হৈ বৃষ্টি হয়। হালধীয়া বৰ্ণ শক্তিৰ গুণত তামসিক কাৰ্য্য হয়। ৰঙা বৰ্ণ শক্তিৰ গুণত ৰাজসিক কৰ্ম্ম হয় আৰু বগা বৰ্ণ শক্তিৰ গুণত সাত্ত্বিক কাৰ্য্য হয়। অগ্নিদেবে চেতনগুণ শক্তিৰ দ্বাৰাই তেল সলিতা প্ৰভৃতি সকলো বস্তু খায়। অৰ্থাৎ স্থূল ব্ৰহ্মাণ্ডক ভষ্ম বা ৰূপান্তৰ কৰি নিৰ্গুণ কাৰণত স্থিতি হয়। এইসকল নানা নাম ৰূপ, শক্তি, গুণ প্ৰকাশ হোৱাত তেওঁৰ সাকাৰ সগুণ নাম কল্পনা কৰা হৈছে। যেতিয়া স্থূল ব্ৰহ্মাণ্ডক
