১০০ সাৰনিত্যক্রিয়া
মত মঙ্গলকাৰী চন্দ্রমা নাৰায়ণ জ্যোতিঃ ত্রিগুণাত্মাৰূপে প্রকাশ হৈও ত্রিগুণাতীত ভাবে সদায় বিৰাজমান থাকে। অজ্ঞানী লােক- সকলে এওঁৰ পূর্ণত্ব ভাব অবগত নহৈ এওঁক ব্যষ্টি যৎকিঞ্চিৎ জ্যোতিঃ বুলি ভাবে। কিন্তু যি জ্ঞানী ভক্তসকলক এও নিম্ন গুণে অনুগ্ৰহ কৰি আনে স্বৰূপ দেখাইছে, তেওঁ অনাদি অনন্ত সর্বশক্তিমান সর্বব্যাপী পূর্ণপৰৱন্ধ জ্যোতিঃস্বৰূপ জগতৰ মাতা-পিতা গুৰু পৰমাত্মা আৰু একমাত্র সর্বমঙ্গকাৰী বুলি চিনিব পাৰে।
সৎ শিক্ষা মানুহ, মাত্ৰৰে সং শিক্ষা অৱশ্যক, যি প্ৰকাৰৰ শিক্ষাত মানুহৰ ব্যবহাৰিক আৰু পৰমার্থিক কাৰ্য্য উত্তমরূপে নিম্পন্ন হয় সেয়ে সৎ শিক্ষা। মন নানা প্রকাৰ সংস্কাৰত আবদ্ধ হলে সং শিক্ষাৰ প্ৰতি- বন্ধক হয়। এই নিমিত্তে শিশুকাৰ পৰা শিক্ষাৰ আৰম্ভ নহলে সম্পূর্ণ ফল লাভ হােৱা দুর্ঘট। শিশু কালৰে পৰা নানা প্রকাৰ সংস্কাৰ বদ্ধমূল হব ধৰে । পাঁচ বছৰ বয়সত শিক্ষাৰৰ প্ৰশস্ত কাল, সুস্পষ্ট কথা কব পাৰিলে আৰু কম বয়সতে পুত্র-কন্যাক শিক্ষা দিব। তেনেহলে শৰীৰ বৃদ্ধিৰ সৈতে জ্ঞান আৰু বল বৃদ্ধি হয়। শিক্ষা দিয়াৰ সময়ত কেইটামান বিষয়ত বিশেষ মনােযােগ দিয়া উচিত। সদায় লক্ষ্য ৰাখিব যে শিশু সকলে মাতা-পিতা গুৰুজনৰ প্রতি ভক্তি শ্রদ্ধা কৰে আৰু প্ৰীতিৰে তেওঁলােকৰ আজ্ঞা পালন কৰি- বৰ যত্নশীল হয়। সত্য প্রিয় বাক্য কবৰ আৰু স্নিগ্ধ, সৰল ব্যৱহাৰ কৰিবৰ যেন শিশুসকলৰ অনুৰাগ হয়, অৰু অনর্থক কথা নয়।
