জ্যাতিঃস্বৰূপ নিৰাকাৰৰ পৰা সাকাৰ হৈ বহুৰূপে শক্তি বিস্তাৰ
কৰে, আৰু পুনৰায় সেই শক্তি সংকোচ কৰি জগতক লয় কৰি
কাৰণ স্বৰূপে স্থিতি হয়। ওঁ শান্তিঃ শান্তিঃ শান্তিঃ।
⸻
পুনর্জন্ম আৰু কৰ্ম্মফল
মানুহসকলে অজ্ঞানতাৰ বশ হৈ কৰ্ম্ম ফলাফল জন্ম মৃত্যু
প্রভৃতি সামাজিক স্বার্থ লৈ কত অশান্তি পাইছে তাৰ সীমা নাই।
কোনােৱে কয় যে কৰ্ম্মৰ দ্বাৰাই জন্ম, মৃত্যু, ফলাফল, ভােগ
হৈছে। কোনােৱে কয় যেনে পৰমাত্মা অনাদি সেই দৰে সৃষ্টি
আৰু কৰ্ম্ম অনাদি। কোনােৱে কয় সৃষ্টিৰ পূৰ্বে কৰ্ম্ম ক’ত আছিল,
সৃষ্টি অনাদি হব নােৱাৰে, অতএব কৰ্ম্মৰ পৰা জন্ম, মৃত্যু, ফলাফল
হব নােৱাৰে।
কৰ্ম্মফল, জন্ম, মৃত্যু, প্রভৃতি লৈ কষ্ট ভােগ কৰা জ্ঞানী
লােকৰ উচিত নহয়। জ্ঞান অর্থাৎ স্বৰূপ বােধ নহলে এই দুই
বিষয় বুজা নাযায়, স্বৰূপ বােধ হলে সহজে বুজা যায়, তেতিয়া
কাৰো সৈতে কাৰো বিৰােধ বা দ্বেষ হিংসা নাথাকে।
জ্ঞানী লােকৰ বুজা উচিত কৰ্ম্মফল, পুনর্জন্ম, মৃত্যু থাওক
বা নাথাওক উত্তম শ্রেষ্ঠ কাৰ্য কৰাই ভাল, যাতে ঐহিক আৰু
পাৰমার্থিক কোনো বিষয়ে কোনো প্রকাৰ হানি নহয়। কাৰণ
যদি কৰ্ম্মফল, পুনর্জন্ম থাকে, তেনে উত্তম শ্রেষ্ঠ কাৰ্য কৰিলে,
পাছে তাৰ উত্তম ফল হব। মনুষ্য মাত্ৰৰে উত্তম শ্রেষ্ঠ কাৰ্য্য কৰা
উচিত। পাছে অন্তর্যামীৰ যি ইচ্ছ। সেয়ে হব।
