সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সাহিত্য-মুক্তাৱলী.djvu/১৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সৌন্দৰ্য্যৰ ৰাণী।

তোমাৰে ৰূপত   দীপ্ত ভুবন
   তৃপ্ত সকলো সৌন্দৰ্য্য-সেবী;
সুন্দৰৰ ৰাজ্য   ত্ৰিলোক বিয়পা,
   অধিষ্ঠাত্ৰী তাৰ তুমিয়ে দেবী।

আকাশে পাতালে   অনলে অনিলে
   তোমাৰে উজ্জ্বল জেউতি সানে;
দিগন্ত বিয়াপি   তোমাৰে ছবিটি,
   নোৱাৰে তোমাক লুকাব আনে।

তোমাৰে কৃষ্ণ   কেশৰ তৰঙ্গে
   নিৰ্মল নীল আকাশ গঢ়ে;
তৰঙ্গে তৰঙ্গে   ফুলে তৰাফুল,
   কি যে সৌন্দৰ্য্যৰে জেউতি চৰে!

তোমাৰে নিশ্বাস   সুগন্ধি মলয়,
   তোমাৰেই বাণী কোকিল-তান;
তপন উজ্জ্বল   তোমাৰে ৰূপত,
   বিশাল বিশ্বৰ তুমিয়ে প্ৰাণ।