সাহিত্যৰ সাধাৰণ লক্ষণ। ১৫ চৰ প্ৰকাশ কৰিছিল। এতিয়াৰ মানুহে উপমা এৰি ক ৩ ধৰিছে, পাশেই সকলো বিষয় বুজাই দিয়ে। আমাৰ বি- চেনা মতে আগৰ লিখক বিলাকৰ আৰু এটা দোষ আছিল। (তওঁলোকে চলিত ভাষাৰে কথা লিখিবলৈ পাইছিল। মানুহে সদাই যিবোৰ শব্দেৰ কথা বাৰ্তা কষ, সইবোৰ
- সিবিলাকে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ কিছু বেয়া পাইছিল সেন
বোধ হয়। ইয়াৰ ফল হেছিল এই, যে সাধাৰণ নাম অৰ্থাৎ অলপ লিখ। পচা জন মানুহে পণ্ডিতে লিখা কথা বুজিব নোৱাৰিছেন। এই দোযে আজি কালি কেৱল সংস্কৃত চনা পণ্ডিৎ বিলাকক চুহছে। তেওলোকে চুষ্টি সৰু শৰ কথা লিখিবলৈ বেয়া পায়। লাহে লাহে এইবোৰ দোষ Bঠ যাব ধৰিছে, আৰু কিছুমান দিনৰ মূৰত ৰোধ কৰো মুঠ নাইকিয়া ৰ। এতিয়াৰ লিখকৰ ৰাক্যবোৰ চুটি চুটি, আগৰ নিচিনা আজি কালি কখা যোৰাহ বাক্য দীঘল ন- কৰে। ইয়াছে আৰু এটা কথা কোৱা উচিত, যে দেশভেনে আৰু জাতিভেদে সাহিত্য। নক্ষণৰ অলপ ব্যতিক্ৰম দেখি বলৈ পোৱা যায়। এই বিষয় আমি এতিয়া আলোচনা নকৰে। সম্প্ৰতি সাহিত্য ভাগ কৰি, তাৰ একো ভাগৰ নো লক্ষণ কেনেকুৱা, এগৰ লগত আন ভাগ কি সম আৰু সাহিত্যৰ নো মুঠতে কেই ভাগ এই টে। কপাৰ বি- চাৰ কৰিব লাগিৰ। ইয়াৰ লগতে দেশভেদে সাহিত্যৰ লক্ষণ। কেনে হয় তাকে। দেখুউৱা বাৰ।
