পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৯৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
সাত্বত তন্ত্ৰ।


পাছে তন্ত্ৰ শ্ৰোতা সবে পৃথিবীক আনি।
থানে থানে কহিবেক অধিকাৰ জানি॥
তুমিয়ো সাত্বত তন্ত্ৰ ৰহস্য পৰম।
গোবিন্দ যাত মহা প্ৰীতি নিৰুপম॥ ৩৫২॥
নৈমিষাৰণ্যত সৌনকাদিৰ আগত।
কহিবাহা আক তুমি মহাভাগৱত॥
নাৰদ বদতি প্ৰভু শুনা মৃত্যুঞ্জয়।
শুনিলোঁ তোমাৰ মুখে সকলে নিৰ্ণয়॥ ৩৫৩॥
সাত্বত তন্ত্ৰক মোক কহিলা উত্তম।
একখানি সংশয় মিলিছে মনোৰম॥
বেদৰ বিহিত হিংসা যজ্ঞত কৰিলে।
কিছু বাধা নাহি হেন বেদবাদী বোলে॥ ৩৫৪॥
হিংসাক নিষেধ তুমি কৰিলা ইহাত।
শ্ৰুতি স্মৃতি কেনে ৰহে কহিয়ো আমাত॥
শিৱ নিগদতি মুনি শুনিয়ো নিশ্চয়।
প্ৰবৃত্তি নিবৃত্তি কৰ্ম্ম দ্বিবিধ হোৱয়॥ ৩৫৫॥
প্ৰবৃত্তি কৰ্ম্মত স্বৰ্গলোকে চলি যাই।
পুণ্যশেষে পৃথিবীত উপজে দুনাই॥
নিবৃত্তি নৈষ্ঠিক চয় প্ৰকাৰ নিয়মে।
অনুজ্ঞাসে মাত্ৰ বেদে দি আছে সংযমে॥ ৩৫৬॥
হিংসা পুনু কদাপি বেদৰ মত নুই।
যদি শুনা ৰাগান্ধক অনুজ্ঞাসে হুই॥