পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
সাত্বত তন্ত্ৰ।


অনুকূলা সুখ দাতা ঘৰিণী তোমাৰ।
হৈবেক পাৰ্ব্বতী ভক্ত নাৰী মধ্যে সাৰ॥ ৩৪৬॥
মোৰ ভক্ত সকলৰ অগ্ৰগণী তুমি।
কহিলোঁ সকলে হেৰা চলি যাওঁ আমি॥
এই বুলি গৈলা প্ৰভু জগত ঈশ্বৰ।
পৰম কৃতাৰ্থ ভৈলোঁ ময়ো পায়া বৰ॥ ৩৪৭॥
সেহি দিন আৰম্ভিয়া পাৰ্ব্বতী সুন্দৰী।
ভৈলন্ত বৈষ্ণৱী মোৰ সঙ্গে ৰঙ্গ কৰি॥
পুছিলা পাৰ্ব্বতী তেবে কথা গোবিন্দৰ।
তুমিয়ো পুছিলা কৃষ্ণ কথা মনোহৰ॥ ৩৪৮॥
সনত কুমাৰ আদি সবে মুনিগণ।
কুবেৰ প্ৰমুখ্যে আনো অনেক সজ্জন॥
নন্দীশ্বৰ আদি পাৰিষদ যত আছে।
পৃথকে পৃথকে সবে পুছিলেক পাছে॥ ৩৪৯॥
কৃষ্ণৰ অমৃত কথা জগত পাৱনি।
পৃথকে পৃথকে সবে কহিলোঁ আপুনি॥
মোৰ এহি পুত্ৰ গণপতি বিচক্ষণে।
পুছন্ত সবৰ বাক্য লীলাৰঙ্গ মনে॥ ৩৫০॥
মোহোৰ সিদ্ধান্তচয় যতনে লিখন্ত।
পৰম বিবেকী এন্তে মহা বুদ্ধিৱন্ত॥
তাসম্বাৰ মোহোৰ সম্বাদ অদভুত।
তন্ত্ৰ নামে শাস্ত্ৰ পাছে ভৈলেক লোকত॥ ৩৫১॥