পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৯৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
সাত্বত তন্ত্ৰ।


কৃষ্ণক ঢাকিয়া পাছে নানা দেৱতাক।
যন্ত্ৰ মন্ত্ৰ তন্ত্ৰ ফল দেখাইলোঁ সবাক॥ ৩৩৫॥
আগমত মোহ হুয়া মন্দ বুদ্ধি জন।
কৃষ্ণক ইচ্চায়ে পূজে নান৷ দেৱগণ।
সুখক আশায়ে পূজে ন'না দেৱতাক।
ভোগ অৱসানে চলে ঘোৰ নৰকক॥ ৩৩৬॥
হেন মতে প্ৰায়ে যেবে ভৈলা অভকত।
তেবে মোৰ মহাশঙ্কা মিলিল মনত॥
পাছে গৈয়া কৃষ্ণ পদে পশিলোঁ শৰণ।
আৰম্ভিলোঁ স্তুতি সাৱধান কৰি মন॥ ৩৩৭॥
নমো নমো কৃষ্ণ ইষ্ট ভকত বান্ধৱ।
পূৰ্ণকাম জ্ঞাননিধি তুমিসে মাধৱ॥
সৃষ্টিৰ আগত পাছে মধ্যৰ কালত।
অকলেসে থাকা মাত্ৰ সাধুৰ মনত॥ ৩৩৮॥
নানা তনু ধৰি কতো প্ৰকাশ অপাৰ।
তোমাৰ চৰণে কোটি কোটি নমস্কাৰ॥
কাল কৰ্ম্ম প্ৰধানৰো সাক্ষী ভগৱম্ভ।
তোমাৰ যশক যিবা শুনন্ত গাৱন্ত॥ ৩৩৯॥
তাৰা সবে একো সুখ বাঞ্ছা নকৰয়।
নিঃকিঞ্চন ভক্তেসে পৰম সুখ পায়॥
ময়ো সেৱা কৰি প্ৰভু তোমাৰ চৰণ।
তভো ভিন্ন বুদ্ধি কেনে ভৈলোঁ নাৰায়ণ॥ ৩৪০॥