পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৯২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৮
সাত্বত তন্ত্র।


এক যূথ হুয়া সবে পূজা লভিবাক।
কায় বাক্য মনে আৰাধিলা মাধৱক॥
আমাৰ পূজাত তুষ্ট হুয়া ভগৱন্ত।
দেখা দিয়া সবাকো বচন বুলিলন্ত॥ ৩৩০॥
হেৰা দেৱগণ হেৰা শুনা মহেশ্বৰ।
কহিবে নালাগে জানো সবাৰো গোচৰ॥
পূজ৷ নাপাই সবে আসি ভৈলা মোৰ থাই।
অৱতৰি আপুনি পূজিবোঁ মই যাই॥ ৩৩১॥
লোকক শিখাইবোঁ সবে পূজা কৰিবাক।
তেবে সবে পূজা পাইবা কৈলো সত্যবাক॥
হেন মতে দেৱতাক সম্বোধন কৰি।
মোক বিৰলক মাতি বুলিলা সাদৰি॥ ৩৩২॥
হে মহেশ্বৰ তুমি মোৰ বাক্য ধৰা।
আগম শাস্ত্ৰক কহি মোক গোপ্য কৰা॥
মই বোলোঁ ব্ৰহ্মহত্যা পাপ সহস্ৰেক।
সাম্য কৰিবাক পাৰোঁ কহিলোঁ প্ৰত্যেক॥ ৩৩৩॥
তোমাৰ অৱজ্ঞা পাপ কৰিতে নপাৰোঁ।
কি কৰিবোঁ প্ৰভু কহা চৰণত ধৰোঁ।
বুলিলন্ত হৰি মোৰ নাম সহস্ৰেক।
প্ৰতিদিনে পঢ়ি পাপ এৰাইবা প্ৰত্যেক॥ ৩৩৪॥
এহি বুলি গৈলা পাছে প্ৰভু নাৰায়ণ।
কৰিলোঁ আগম সবে তাহাৰ বচন॥