এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৪
সন্তসাৰ।
পৰীক্ষিত নৃপতি পাছে পুচন্ত সুকত।
মৰণ সময়ে তোক কোন ধৰ্ম্মলন্ত॥২২৯॥
কাক শুনিবেক কাক কহিবে নিশ্ছয়।
কোন কৰ্ম্ম কৰিবেক কহো মহাশয়॥
কাক মনে জানিবেক কিমত কুশল।
কৈয়ো দেৱ মোৰ হৌক জন্মৰ সম্ফল॥২৩০
এহি মানে থৈলো কথা প্ৰথম স্কন্ধৰ।
দ্বিতীয় স্কন্ধৰ কথা শুনা আত পৰ॥
বিপ্ৰয্যব বলিলেক প্ৰশ্নৰ তাহাক।
যিতু স্বভাৱতে কৰে বুঢ়া সবা হাক॥২৩১॥
কৃষ্ণহে কৰ্ত্তব্য জানা সকললোকৰ।
কৃষ্ণকেহে জপিবাৰ লাগে নিৰন্তৰ॥
কৰ্ত্তব্য জানিবা কৃষ্ণ বেশে কৰ্ম্মচয়।
আক নাজানিয়া লোকে সংসাৰ পৰয়॥২৩২॥
পদ্ম কলপত্ ব্ৰহ্ম দেৱৰ আগত।
চাৰি শ্লোকে নাৰায়ণে কৈলা ভাগৱত॥
জ্ঞানবিজ্ঞানক কথা তদং ৰহস্যক।
এহি চাৰি গোটা শ্লোক কহিলা ব্ৰহ্মাক॥২৩৩
শাস্ত্ৰ শ্ৰবনক জানা জ্ঞানক বুলি কয়।
মহা গুরু জাকহে বিজ্ঞান বুলি কয়।
প্ৰেমানন্দে ভক্তি কৰে ভক্তৰ সঙ্গত।
তাকেহে ৰহস্য বুলি জানা স্বৰূপত॥২৩৪॥
