এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৫
সন্তসাৰ।
সাধু সঙ্গে বহিজানা ভক্তৰ সঙ্গত।
শ্ৰবন কৰয় জানা প্ৰেম আনন্দত॥
তাকেহে তদং বুলি কহিলো নিশ্ছয়।
এহি চাৰি ভাগ কথা বুজিবে লাগয়॥২৩৫॥
আত অনন্তৰে শুনা দশ লক্ষনক।
সৰ্ব্বৰস আৰু জানা স্থান পৌষনক॥
তুতি মনুন্তৰ গুন ঈশ্বাণু কথাক।
নিৰুগদ মুক্তিক যে আদিত্য আশ্ৰৱক॥২৩৬
মৰিষি আদিৰ সৃষ্টি বুলি বিশৰ্গত।
স্বৰ্গ পৃথিবীক পতালত আদিযত॥
স্থান পৌষনত হেন জানিবা সমস্ত।
সন্তৰ মনত কুপ দুৰ্ব্বাক্ষণা জাত॥২৩৭॥
ইতু হেন লক্ষণক কাষ্ঠাত বোলয়।
সন্তৰ কৃপাত নুবাষনা জাত হয়॥
প্ৰতিত ভকত হৰি কৰন্ত ৰক্ষন।
এতেকেহে তাঙ্ক জানা ধলয় পৌষন॥২৩৮॥
সদ অসদৰ মহিমা যাত তে জয়।
মহন্তৰ কৃপাত সুবাষনা জাত হয়॥
ইতু হেন লক্ষণক ভাবিয়া বোলয়।
মহন্ত সকলে আক কহিয়া আচয়॥২৩৯॥
মনু পুত্ৰ ইন্দ্ৰ অংশ ঈশ্বৰৰ।
ঋষিশয় মনুষ্যৰ পাৱ নিৰন্তৰ॥
