সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০
সন্তসাৰ।

লাল শূক্ৰ পৰিচৰ ভাস য'ত যত।
অন্তকালে মিনজানা জাৱয় জলত॥ ১০০
ক্ষুধা তৃষ্ণা কান্তি আৰু নানা গুণচয়।
আবশ্যক সূৰ্য্যত সমস্ত জাই লয়॥
ধাৰন নিশঙ্ক আৰু যত বুদ্ধিবল।
বায়ু কেহে জাই আক জানিবা সকল॥১০১
শোক মোহ ভয় চিন্তা পীড়া আদি যত।
অবশ্যে শুইবেক জানা আকাশত॥
এহি পঞ্চতত্ব লেখা কৈলো ভালমতে।
আক মোহ বুলি লোক ভ্ৰমে সংসাৰত॥১০২॥
আৰু পঞ্চ গুণ শুনা কহিবো তোমাত।
শ্ৰীযশ দান মান ভূত দয়া যত॥
শুনা পঞ্চৰস কহো হোৱা স্থিৰ মন।
ঈশ্বৰ গুৰুৰ নাম ভক্তে ভক্তি ধন॥১০৩॥
এহি পঞ্চতত্ত্ব পঞ্চৰস গুণ গন।
যিটো গুৰুজনে আক নকৰে কীৰ্ত্তন॥
এহি সূক্ষ্মগুণ জাত নাহি নকহয়।
তাৰ উপদেশে লোক দুখ নখন্দয়॥১০৪৷
প্ৰথমতে কহো জানা গোঁসাইত শৰন।
ৰামৰ নামত লগ কহিতে ভ্ৰমণ॥
বোলে ভাই দৃঢ় কৰি ৰাম কৃষ্ণ হৰি।
মৰিলে সবন্ধ গুছে থোৱে ৰাজ কৰি॥১০৫॥