পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
সন্তসাৰ

কতি পীত ভূষি তাত কিঙ্কিনী সুনাৰ।
চৰণে হুৱয় নেপুৰৰ জ্যোতিষ্কাৰ॥৬৩॥
নীলৰ অঙ্গুলি যেম চম্পকৰ ফুৰ॥
ৰতু উজন্তিৰ ৰঙ্গা চৰণ উজ্জ্বৰ॥
আরু শুক্ল পঞ্চবৰ্ণ চিহ্ন সাজ তাত।
আগেধ্বজ ব্ৰজজয় পঙ্কজ পাছত॥৬৪॥
মহাদেৱে ধ্বজ ব্ৰজ নাৰদে হোৱাৱ।
ভকতৰ করুনায়ে অঙ্কুশ বোলয়।
হয় বিনাশেক চয় হোৱা চয়।
কেবল ভক্তৰ ৰসে কেনন হোৱয়॥৬৫॥
অনুৰাগে চৰণ পাৰিষদে আঙ্গুলী।
কেবল ভক্তৰ ৰসে নখ চন্দ্ৰ বুলি॥
শঙ্কৰৰ ৰস ভাগে উজন্তিৰ নৰ।
বেদ শিৰোরত্ন হোৱে নুপুৰ পৰেৰ॥৬৬॥
মহাপ্ৰেম হোৱয় ডম্বরু হৰব।
চাৰিবেদে পাত ভূনীজানা সাৰে সাৰ॥
পিষ্ঠ ভাগে জিলিমিলি আরু পেচেণ্ডাৰ।
সুভাষনে কীঙ্কিনীয়ে জানা সাৰে সাৰ॥৬৭৷।
ব্ৰহ্মা বিষ্ণু মহেশ্বৰে তিনি দেখা হয়।
কেৱল ভক্তৰ ভক্তি শ্ৰীবৎস হোৱয়॥
বিপ্ৰ পত্নি নাগ পত্নি পঞ্চ বৰ্ণ জানা।
গোপ অষ্ট মহিষীৰে বৈজয়ন্তী মালা॥৬৮॥