এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
সন্তসাৰ।
হে ময়ন্ত ঋষিয়ে হোয়াছে হেম সাৰ।
শুদ্ধ জীৱে কৌস্তোভ প্ৰকাশে জাতিস্কাৰ॥
মাংস যোগে কম্ম যুগে মকৰ কুণ্ডল।
নিজভক্তিৰস ভাগে কৰ্ম্ম সুনিৰ্ম্মল॥৬৯৷।
জগতৰ শক্তি গদা ভক্তে পদ্ম হয়।
শূকৰ বিনাশ হংস হনন্ত জ্বলয়॥
বলো ভদ্ৰৰৰস ভাগে বলয়া জানি।
কঙ্কনৰ ৰস ভাগে কঙ্কন চুড়ামনি॥৭০॥
বেদ শিৰোৰত্ন ভাগে কিৰিতি শিবৰ।
বেদান্তৰ ৰস চুড়ামনি মাধবৰ॥
পদৰেণু হুৱা আছে কেৱল ভকত।
শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰে কহি আছে মাধৱত॥৭১॥
ৰমানন্দে কহে এহি বেদ তত্ত্ব সাৰ।
কেৱল ভক্তৰ ইটো পৰম বিছাৰ॥
সৎসঙ্গ নিৰ্ণয় নাম ভকতে জানয়
ৰাম হৰি বোলি কৰা পাপৰ প্ৰলয়॥৭২॥
শুনা কহো যেন গুৰু মানিৰ লাগয়।
যিটো ভকতক হৰি মানিবে লাগয়॥
গুৰু ভক্তি শিষ্যৰহে সাধ্যমন্ত হয়।
গুৰু নাভাগিলে শিষ্য প্ৰপন্ন হোৱয়॥৭৩॥
তিনি গুনে ভাগিলেহে শিষ্যৰ লক্ষণ।
সেহি গুৰু সুয়া কৰে ভক্তি প্ৰবৰ্ত্তন॥
