এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সন্তসাৰ।
অজানু লম্বিত দুই ভুজ সব সাৰে।
সূৰ্য্যসম প্ৰকাশ কৰয় অলঙ্কাৰে॥
কঙ্কন কেযুৰ তাৰ শোভে গজ মতি।
বলয়াত মলামনি কৌস্তোভে সহিতি॥১৫৷।
পেচণ্ডাৰ টুৱয় হুয়ৱ যে ৰূছিয়ে।
দশ অঙ্গুলীত জ্বলে আঙ্গুষ্ঠীৰ লয়ে॥
চৰণে নেপুৰ বাজে কটিত কিঙ্কিনী।
পাদ পদ্ম যোগলত বাজয় ঝিঞ্চিনী॥১৬॥
কঙ্কালত পাতপীত পূৰুষ ভূষিণী॥
নিল অঙ্কুশিত যেন কেশ চুড়া মনি॥
প্ৰকাশ কৰয় মেঘ মধ্য সূৰ্য্য জীনী।
সৰ্ব্ব অলঙ্কাৰ ঈশ্বৰৰ ভিন্ন ভিন্নি॥১৭।
ৰত মাত্ৰ বেদ সবে মূৰ্ত্তি ধৰি কথা।
সবে মিলি কীৰ্ত্তন কৰয় হৰি কথা॥
কি কহিবো ভকতৰ মহিমাৰ অন্ত।
সহস্ৰ মুখে ব্ৰহ্মা কহি নাপায় অন্ত॥১৮॥
উদ্ধত ৰাতুল নখ চৰণ ৰাতুল।
তাত শোভে পঞ্চ বৰ্ণ চিহ্ন নাহি তুল॥
আগত প্ৰকাশে ধ্বজব্ৰজ যে মধ্যত।
পঙ্কজ পাচত জয়ে অঙ্কুশ তত্বত॥১৯॥
গুৰু ৰূপ শিষ্যে যে ইহাক দেখিবেক।
নিশ্ছয় শৰণ দেখি শিষ্যে ভজিবেক॥
