এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কত সূৰ্য্য, কত তৰা, কতনা চন্দ্ৰমা,
আলোক-তৰঙ্গ তুলি ধীৰে চলি যায়।
বতাহত উটি ফুৰে নন্দন সুৰভি,
কাণত বৰষে কি যে ত্ৰিদিবৰ সুৰ!
নাই তাত কপটীৰ কপট প্ৰণয়,
হিংসা নাই, দ্বেষ নাই, নাই প্ৰতাৰণা,
শান্ত শিৱ অদ্বৈতৰ অখণ্ড জ্যোতিৰে
উদ্ভাসিত মহাকাশ, স্থাবৰ, জঙ্গম। প্
প্ৰাণ মোৰ উৰোঁ উৰোঁ, উৰিব বেগাই,
ভাঙ্গি-ছিঙ্গি দুদিনীয়া দেহাৰ পিঞ্জৰ,
বিপুল সি তৰঙ্গত হৈ এটি ঢৌ
নাচি নাচি একোবাৰ নামি ধৰণীত
ঢৌৱাই প্ৰত্যেক প্ৰাণ, প্ৰতি গছ-লতা,
স্বামীৰ চৰণ চুমি যাব পুনৰায়।
জীৱনৰ কাম সাধি মাহেন্দ্ৰ ক্ষণত
যিদিনা প্ৰভুৱে মোৰ ল’ব একে বাট,
দুয়ো মিলি মিলি যাম পূৰ্ণ মিলনত—
আনন্দ, পৰমানন্দ, পূৰ্ণানন্দৰূপে।
( স্থিৰ হয়, চকু মুদ যায়, ডিঙ্গি মোটোকা খায়। )
বন্দী, ব। –মেলি দে, আৰু বান্ধি ৰখাৰ সকাম নাই! তেওঁ এতিয়া বন্ধনৰ বাহিৰত।
