পৃষ্ঠা:সতীৰ তেজ.pdf/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

 (জপলুৰ প্ৰবেশ )
জপলুৰ। —অ’! তুমি অ’লে ইয়াতে অকলে টাকিছে গৰত কেলে নাযায়। বাত নাকায় না?
গদা। —( আপোনা-আপুনি ) ঘৰ। ঘৰ ক’ত!
 পৰ্ব্বতৰ গুহা,—এয়ে ঘৰ দুৰ্ব্বলৰ।
 সম্মুখত মহাবন, অতল গহবৰ,
 পিচত আকাশ-ছোৱা পৰ্ব্বতৰ শিৰ, –
 অতি উপযুক্ত এয়ে স্থান ঢাকিবৰ
 কাপুৰুষ-বদনৰ কলঙ্ক লাজৰ।
 (ফুটাই ) মোৰ অলপ কাম আছে। নগৰৰ বাতৰি আনিবলৈ মানুহ পঠাইছিলোঁ, এতিয়াও অহা নাই। আহিলেই যাম।
জপলু। —ইয়াতে নাটাকিবি, বাট কাই আহিবি। আমি ওপৰ চাঙতে যাব। তাতে হৰ নগা মানু আছে,আমি লগতে ল’ব লাগিব। এতিয়া গৰতে যাবি। তুমি গৰতে নাযালে ৰেণু বাট নাকায়। তাই তোকে বৰ বাল পায়। আমি আহিলে।
 (প্ৰস্থান )
গদা। —নগ্ন দেহ, নগ্ন ভাষ, সৰল নগাৰ,
 কৰা নাই সভ্যতাই জটিল-কুটিল।
 গৃহহীন অতিদীন পলৰীয়া মই,
 তথাপি আদৰ কৰি যাচিছে আশ্ৰয়,