কৰি ফুৰে। [ হৰিনামেই সত্য, “যত বেদ বেদান্ত, হৰি-নামে
কৰে সবাকে সসাঙ্গ” ইত্যাদি বচন মুখত বুলি অৰ্থাৎ বাজত
পৰম ভক্তিৰ ভাৱ দেখুৱাই বেদ বিহিত কৰ্ম্মবোৰ কৰিবলৈ এৰি
নানাবিধ অনাচাৰ কৰি ফুৰে*। এই নিলাজ পোকবিলাকৰ
ইহকাল-পৰকাল দুয়োকাল ভ্ৰষ্ট অৰ্থাৎ তেওঁলোকে এই জন্মতো
শান্তি নাপায় আৰু দুষ্কৰ্ম কৰাৰ ফলস্বৰূপ পৰজন্মতো সুখ নাপায়
নানা নৰক ভোগ কৰে, নানা যোনিত জন্ম লয়।] তেওঁলোকে
কেৱল এই দুৰ্লভ মনুষ্য জন্ম লাভ কৰি কেৱল পেট পুহিহে জীৱন
কটায়।
যদা পৰমানন্দ গুৰু ভবৎপদে পদং মনো মে ভগবল্লততে।
তদা নিৰস্তাখিল সাধন শ্ৰমঃ শ্ৰয়েয়ং সৌখ্যং তবতঃ কৃপাত:॥ ৬০
প্ৰাৰ্থনা
[ ৬ ০]
হে ভগৱন্ত গুৰু তযু পদে মন মোৰ
যি কালত স্থিতি লভয়।
তোমাৰ কৃপাত তেৱে সকল সাধন শ্ৰম
এৰাই সুখী হৈবোহু নিশ্চয়॥
* সহজীয়া, দিগশ্বৰী, ৰাতিখোৱা, গোপীধৰা আদি তন্ত্ৰ; বৌদ্ধ আৰু বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বিকৃত সানমিহলি মতবোৰলৈ আঙুলিয়াইছে।