এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৬
সটীক নামঘোষা
হে প্ৰভু, সাধুসকলে মুক্তিলাভ কৰা সুখকো ত্যাগ কৰি অৰ্থাৎ মুক্তিকো কামনা নকৰি তোমাৰ আশ্ৰয় লয় বা তোমাক সেৱা কৰি সেৱা-ৰসত মগ্ন থাকে; তাকে বুজিহে আদি-অন্ত- হীন চৰাচৰ বিশ্বৰ গিৰি ভগৱান, মই কাতৰভাৱে তোমাৰ চৰণত আশ্ৰয় লওঁ।
নমস্কাৰ
[ ১৯১ ]
নমো কৃষ্ণদেৱ পাপী বুলি কেৱ
মোক মোৰ নোবোলয়।
পতিত পাৱন জানিয়া তোমাত
আপুনি গৈলো বিক্ৰয়॥
হে কৃষ্ণদেৰ, মই তোমাক প্ৰণাম কৰো অৰ্থাৎ মই তোমাত আশ্ৰয় ললোঁ৷ আন কেৱে মোক পাপী বুলি লব বা আশ্ৰয় দিব নোখোজে; তুমি পতিতক পৱিত্ৰ কৰোঁতে, তাক মই ভালদৰে জানি, তোমাত বেচা গলোঁ, মোক তুমি গ্ৰহণ কৰা।
[ ১৯২ ]
নমো হৰিপদ পঙ্কজ যুগল
বিমল সুখ সাগৰ।
