এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
সটীক নামঘোষা ১৬৭ সন্ত সদাশিৱ অনাদি অনন্ত ভগৱন্ত ভয়হৰ। ভগবান অনাদি, অনন্ত, সন্ত, সদা মঙ্গলময় আৰু ভয়হাৰী; তওঁক ভক্তি কৰিলে বিমল সুখ পোব যায়; মই সেই নিৰ্মল দুধ-সাগৰ স্বৰূপ হৰিৰ পদ-পঙ্কজত নমস্কাৰ কৰে। মে মা-বা-মম-কা-দ-দ্বে-হ-য়া-গ-----ধা: এতে যত্ৰ ন বিদ্যন্তে তং গুৰুং প্ৰণমাম্যহম্। প্ৰসীদ পৰমানন্দ প্ৰসঙ্গ পৰমেশ্বৰ। আধি-ব্যাপি ভুজনে দষ্টং মামুদ্ধৰ প্ৰভো। (১৯৬–১৯৮) [ ১৯২ ] মোহ মায়া ৰাগ মদ মল কাম দম্ভ দ্বেষ আদি ভাৱ; যি গুৰুজনত ইসৰ নাথাকে প্ৰণামমা তাহান পাৰ॥ পদ-ময়মত্ত, অহঙ্কাৰ। যি গুৰুৰ গাত মোহ, মা, আসক্তি, অহঙ্কাৰ, পাপ, কাম, দম্ভ, হিংসা আদি নাখাকে অৰ্থাৎ এইবোৰে যি গুৰুক পীড়িব নোৱাৰে, তেওঁৰ চৰণত মই প্ৰাৰ্থনা কৰে।
