পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/১৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৭
প্রণয়-সঙ্গীত।

গাইছে কুলিয়ে অমিয় তানে, বৈছে মলয়া ধীৰে;
কুলু কুলু কৰি নিজকে পাহৰি গৈছে তটিনী সাগৰ পিনে।
বিৰহিণী গায় বিৰহ গান, কাঁদিছে বিৰহী প্রাণে,
প্রেম শিকলিৰে নেবান্ধিবা প্রাণ, নুভুলাবা মন
 মধুৰ তানে॥
 বিনন্দি ৰাম।

৯০

মিশ্র বাঁৰােৱা—খেম্‌টা।

সখি বিৰহ বাণে, হানে কোমল প্রাণে,
মৰম বেদনা আমাৰ কোনে জানে।
সপিলোঁ প্রাণ মন আপােন বুলি,
কাঁদি কাঁদি হলোঁ উলি জুলি;
কুঁহুতানে প্রাণ কৰে কেনে
প্রবােধ বচন আরু একো নেমানে॥
 বিনন্দি ৰাম।