সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/১৮২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৬
সঙ্গীত-কোষ।

সন্ধিয়া বেলিকা নীল আকাশত,
ৰাশি ৰাশি তৰা হাহেঁ ওপৰত,
কেনে হৰষত কেনে আবেগত
খালোঁ হিয়া সখা তটিনী কুলত;
পাহৰি এতিয়া সি সব এবাৰ
 শূন্য কৰি নেযাবা।
মলয় সমীৰ ধীৰে ধীৰে বয়
কান্দিছে পৰাণে কৰি হাঁয় হাঁয়;
মাতিছে দুনাই তােমাক সােণাই
আহাঁ কাষ চাপি নেযাবা পলাই;
সুঁৱৰি এতিয়া সি সব এবাৰ
 শূন্য কৰি নেযাবা।
 যতীন্দ্রনাথ দুৱৰা।

৮৯

টোৰী ভৈৰবী—আড়খেম্‌টা।

সৰলা অবলা বিৰহৰ জ্বালা নােৱাৰে সহিব প্রাণে;
সৰল ভাবৰ সৰলা ললনা প্রেমিক সুজনে জানে।