এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১৮৩ )
শুনিয়া ৰাৱণে ক্ৰোধে কিটাইল।
শৰেহানি দশোদিশক চাইল॥৭৮২
লক্ষ্মণে সমস্ত কাটিল তাক।
বাৰাম্বাৰে মাৰে অস্ত্ৰৰ জাক॥
সঘনে দশগ্ৰীৱ মূৰ্চ্চা যায়।
মৃত্যুৰ শঙ্কট মিলিল প্ৰায়॥৭৮৩
গুণি বোলে আঙ্ক নুহিকে সম।
আৰ যেবে যুঁজো চলিবো যম॥
হেন শুনি শক্তি লৈলেক তুলি।
হানিলে লক্ষ্মণক 'হোঁ' বুলি॥৭৮৪
যান্তিয়া লক্ষ্মণক থৈলা শালি।
নামিয়া আনিবাক গৈলা চলি॥
ধৰিয়া কুৰি হাতে বল দিলা।
অনন্ত বীৰ্য্য লোম নলৰিলা॥৭৮৫
বিস্ময় গুণে কিনে পুৰুষেক।
কৈলাশ পৰ্ব্বতো অতিৰেক॥
হনুৱে দেখিলা কাৰ্য্য তাহাৰ।
দিলন্ত নিৰ্ঘাট মুষ্টিৰ প্ৰহাৰ॥৭৮৬
নিটালে ৰাজা পৰি মূৰ্চ্চা গৈল।
লক্ষ্মণক হনু তুলিয়া লৈলা॥
থাহ-গৃহ—গম নোপোৱাকে ঘনাই বা খৰকৈ।
নিৰ্ঘাটঃ-গুৰুতৰ, ডাঙৰ শব্দ কৰি।
