পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৯৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(98) দুলড়ী বানেৰে বোলে উদাৰক চাই কহিয়ে শুনুহে আমি। পৃথিবী আনি বেত কৰিলা স্বামী। মানেৰীত থাকি কি কৰ্ম্ম কলি। কৰ তাক নিউ কবি। শৰ আগে ভাগৰত বাধ্য। কিহেতু কৰিলা হৰি উদাৰ ৰাতি শুনা মহামতি লিন্ত যেন স্বামী। ৰত ৰত ধৰ্ম্ম কৰিলা সকলে তাক কহেঁ ওনা তুমি। চৈতন্যে পূৰ্ব্বত প্ৰভূৰ হাতত বৈকুণ্ঠ শা দিল। ইহা ইস্য কহিবা বুলি আদেশিলা। টীকাৰ সম্মত ভাষ্য হিস্য দুইৰে লোৱ একমত। ৰাষ্য অনুসাৰে নাবিধ ছন্দে গ্ৰত। মানেৰীৰ প এহিসে, কাৰণ অন কৰিয়া যs। ৰয়া যকে নে বসে ভাগবত