পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী গুৰু গুণমালা.djvu/৩৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

I মালাত লাগিল, কাজিয়ে বুলিল, ভত্তৰ নৃপতি, বোলে নৰপতি, শুনি মাধৱ, তক সব, মহা পুৰুষ, কান মহে, দেবী প্ৰকৃতি, যম নৃপতি, হেন ভকত, কিনো ভাগ্যব, এহি শোক কবি, সিতে। মধুপুৰী, ৰাজা শুনিল, দেহ এৰিল, মহা পুৰুষ, আচাৰ্য্য ধৰ্মৰ, না সৰে নৰ, মহা সাৰত, মেক নিলি, তাকে আচৰিল॥৩৩ পাতিবো সম্প্ৰতি, মাধৱৰ প্ৰতি॥৩৩৪ কলে কলেৰা, হুইবো নৃপবৰ ৩৩৫৷ ভকত সব, মুহিকে ঈশ্বৰ॥৩০৬ কাপে ৰা এতি, নৱৰ স্থিতি॥৩৩৭ হৈবোহে। ঈশ্বৰ, মিলিল সত্বৰ ৩৩৮ প্ৰভু হৰি, তেজিলা শৰীৰি॥৩৩৯ মাধৱ মহন্ত, ক্ৰিয়া কৰাইলন্ত॥৩৪০ নাতি শ্ৰেষ্ঠত তৈল দৃঢ়ত॥৩৪১ লীলা মাধৱৰ, কত সৰ।৩৪২ মুহিকে অন্ত, ইতো সাৰ॥৩৪৩ সময়ে শাস্ত্ৰ,