এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৯২
৺শঙ্কৰদেৱ।
দেৱানৰ আশ্বাসত শঙ্কৰ ৰহিলা।
শুনা আত পাচে যেন কথা ভৈলা॥
ৰাজাৰ মনুষ্যে লাগ নপাই শঙ্কৰক।
ধৰি আনিলেক যাই গোকুল চান্দক॥ ৭৮৫
ইসব কথাক শুনিলন্ত নাৰায়ণ।
ঘৰ এড়ি পলাইবাক কৰিলা যতন॥
ৰাজাৰ মনুষ্যে কথা পুছিয়া লোকত।
নাৰান দাসৰ ঘৰ চাপিলা মধ্যাহ্নত॥ ৭৮৬
ভোক্তন কৰিবে লাগি যতন কৰিলা।
হেন সময়ত আসি তাহাক ধৰিলা॥
নাৰায়ণ গোকুল চান্দ দুই হানক পাই।
ধৰি নিয়া নৃপতিত কহিলন্ত যাই॥ ৭৮৭
আদেশ মহাৰাজা দশোজন গৈলোঁ।
পলাইল শঙ্কৰ আমি অন্বেষি নপাইলোঁ॥
নাৰায়ণ গোকুল চান্দ দুই হানক ধৰি।
ইঠাৱক দুইকো আনি আছোঁ বন্দী কৰি॥ ৭৮৮
ৰাজা বোলে আন দুইকো মোহোৰ আগক।
এহি দুই জনে দেখাই দিবে শঙ্কৰক॥
দুয়ো হানে গড়মৌলি দিলে আগ কৰি।
সঘনে থাকন্ত দুয়ো হৰি হৰি স্মৰি।৷ ৭৮৯
