পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
১১৮
৺শঙ্কৰদেৱ।

নাৰায়ণ কনিষ্ঠ ভৈলন্ত ৰামানন্দ।
ভকতি পন্থত যাৰ পৰম ন্দ
আমি সমে কথায়ে আছোঁহো নিৰন্তৰ।
মিলিল প্ৰসঙ্গ কথা শঙ্কৰ দেৱৰ॥
অনন্তৰে মোৰ মনে খেদ ভৈলা তথা।
ৰামানন্দে বোলে লিখি থৈয়ো ইটো কথা॥ ৪৭৮
ই কথা শুনিতে শ্ৰদ্ধা থাকে যা মনে।
পঢ়িবে শুনিবে আক পৰম যতনে॥
হেন শুনি মঞি পাচে মনত গুণিলোঁ।
শঙ্কৰ চৰিত্ৰ পৰবন্ধে লিখি থৈলে॥ ৪৭৯
মোৰ ইটো শক্তি নুহি কৃপাকেশবৰ।
আছয় বৰুণ। মোক মহন্ত সবৰ॥
পৰম বৈষ্ণৱ তেন্তে আছিল। মাধৱ।
অহৰ্নিশে যাৰ হৰি কীৰ্ত্তন উৎসৱ॥ ৪৮০
দশনে পলাই মহা পাতেক সমস্ত।
শিশু দেখি দায় মোক কৰিছা পূৰ্বত॥
শঙ্কৰ দেৱৰ নাতি আতি অনুপাম।
পৰম পণ্ডিত শ্ৰীপুৰুষোম নাম॥ ৪৮১
গহীন গম্ভীৰ ধীৰ কৃষ্ণত ভকত।
ৰাম কৃষ্ণ নাম সদা মুগুচে মুখত॥