পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১১৭
৺শঙ্কৰদেৱ।

গুৰুৰ সমান শক্তি ভৈলা মাধৱৰ।
মহা প্ৰিয়তম শিষ্য শঙ্কৰ দেৱৰ॥ ৪৭২
গীত পদ ভটিমা কৰিলা শাস্ত্ৰতত্ব।
ভৈলেক প্ৰচাৰ ইটো সকলে ৰাজ্যত॥
মাধৱৰ সখি নাৰায়ণ মহাজন।
মহা মিত্ৰভাৱে আছিলন্ত দুয়োজন॥ ৪৭৩
নৰ নাৰায়ণে দিলে অনেক দুখক।
প্ৰাণান্তিকো নেড়িলেক ভকতি ধৰ্ম্মক॥
দেৱ মানুষ বুলি ভোণ্টে নেনিলেক।
লোহাৰ নিহল পাৱে ভাঙ্গি পৰিলেক॥ ৪৭৪
পৰিৱৰ্ত্তি পুনুহো গৃহক আইল চলি।
হেন নাৰায়ণৰ শুনিয়ে বংশাৱলী॥
সুৰাইৰ তনয় ভৈলা নামত সাগুৰ।
সাগৰৰ পুত্ৰ ভৈল নাম যশধৰ॥৪৭৫
যশধৰ তনয় ভৈলন্ত ৰূপধৰ।
ৰূপধৰ পুত্ৰ ভৈলা ধৰ্ম্ম মনোহৰ॥
ধৰ্ম্মৰ তনয় ভৱানন্দ অনুপাম।
মহা পুৰুষে দিলা নাৰায়ণ যে নাম॥ ৪৭৬
জগত প্ৰসিদ্ধ মহা মহন্ত ভৈলন্ত।
নাৰায়ণে সমস্তে কুলকে তাৰিলন্ত॥