সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৪
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

যেন কূপে জলপান সিজয় মাতৰ।
স্নানক নাপাই খোজে দীঘী সৰোবৰ॥
পাচে বিচাৰিয়া যেন মহা হ্ৰদ পায়।
স্নান পান যত কৰ্ম্ম সিজে এক ঠাই॥ ১২৬
ঈশ্বৰ সেৱাই যাকে খোজে তাতে পায়।
ধৰ্ম্ম অৰ্থ কাম মোক্ষ সিজে এক ঠাই॥
যদি বোলা ঈশ্বৰ ভজনে সব হয়।
আউৰ কি কাৰণে কৰ্ম্ম কৰিতে লাগয়॥ ১২৭
জ্ঞানক ভক্তিক লাগি যিজনে ইচ্ছয়।
কৰ্ম্ম কৰিবাক তাৰ অৱশ্যে লাগয়॥
তোমাৰ কৰ্ম্মত আগে আছে অধিকাৰ॥
কিন্তু কৰ্ম্ম কৰি ফল নবাঞ্ছিবা তাৰ॥ ১২৮
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত প্ৰভু শুনা যদুপতি।
ভুঞ্জিলে আপোন প্ৰাণ হোৱয় তৃপিতি॥
সেহিমতে কৰ্ম্ম সঙ্গে জানিবা সকল।
নুখুজিলে তথাপি আপুনি হৈবে ফল॥ ১২৯
কৃষ্ণে বোলে সাধুবাক্য মানিলে তোমাৰ।
কিন্তু মহাফল আছে ঈশ্বৰ সেৱাৰ॥
গোটেক দৰিদ্ৰ গৈলা ধনীজন পাশে।
ধনী বলে সন্তোষিবো দুখী যত আসে॥ ১৩০
বহু ধন দিবাক দাতাৰ আছে মন।
তাত যাই খোজে যেন একমুঠি কণ॥