এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৫
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
কৰ্ম্মৰ মোক্ষসে ফল জানা মহামতি।
কৰ্ম্মক সঙ্কল্প কৰি যায় অধোগতি॥ ১৩১
কামীসে সঙ্কল্প কৰ্ম্ম কৰে নানা ছন্দ।
সেহি কৰ্ম্মে তাক কৰে সংসাৰত বন্ধ॥
তুমি কৰ্ম্মযোগে থাকি কৰিবা নিয়ম।
কিন্তু সিদ্ধি অসিদ্ধি দুইতো হুয়া সম॥ ১৩২
লাগে কৰ্ম্ম সিদ্ধি হৌক লাগে বা নহৌক।
ঈশ্বৰক ভজি মাত্ৰ কৰ্ম্ম কৰিয়োক॥
ঈশ্বৰে অৰ্পিয়া কৰ্ম্ম কৰিবে সকলে।
সমতা গোটকে লোকে যোগ কৰি বোলে॥ ১৩৩
ঈশ্বৰ পদাৰবিন্দে মনত আনন্দ।
তেবে একোকালে নুহিবেক কৰ্ম্মবদ্ধ॥
কাম্যকৰ্ম্মগোট আতি নিন্দিত অধম।
জানিবা কৃপণ দুখী নাহি তাক সম॥ ১৩৪
বুদ্ধি এক শৰণ যেন হুয়া ঈশ্বৰৰ।
পাপ পুণ্যে এবে এহি জন্মৰ ভিতৰ॥
তাকে বুলি মুনি সৰ্ব্ব কৰ্ম্মত কুশল।
জ্ঞানত থাকিয়া তাৰ দূৰ ভৈল মল॥ ১৩৫
কৰ্ম্ম কৰিবাৰ ফল উপজয় মানে।
একোকালে নুগুচে ঈশ্বৰ দৃঢ়জ্ঞানে॥
জন্মবদ্ধ মুক্ত হোৱে ঈশ্বৰ আশ্ৰয়।
পৰম আনন্দে মোৰ স্বৰূপ পাৱয়॥ ১৩৬
