এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
যেন বিষলতা পুষ্পে দেখি জকমক।
আপাতে সুন্দৰ দেখি হোৱয় উৎসুক॥
যেহেন নটীৰ বেশ দেখিয়া পুৰুষ।
তাত মোহ হুয়া নচাৱয় গুণ দোষ॥ ১০৫
ব্যৱসায়াত্মিকা বুদ্ধি নভৈল যাহাৰ।
জ্ঞান ধ্যান ভক্তিত নাহিকে অধিকাৰ॥
পাৰ্থে বোলে স্বৰ্গে যদি মহাফল নোহে।
যজ্ঞ দান ধৰ্ম্ম বেদে কিকাৰণে কহে॥ ১১৬
কৃষ্ণে বোলে বেদে কত লোক প্ৰলোভাৱে।
শিশুক গুড় দিবে বুলি ঔষধ পিয়াৱে॥
স্বৰূপে ঔষধি তিক্ত গুড় বুলি কহে।
কৰ্ম্মৰো মোক্ষসে ফল স্বৰ্গ পুনু নোহে॥ ১১৭
যেনে হৰিনামে গতি তাক নুনুমৰে।
অমাৱস্যা দিনা যেন মৌন ধৰি মৰে॥
সাধ্যযে কালত সুখ প্ৰথমত দুখ।
কহি প্ৰৱৰ্ত্তাৱে বেদ এতে স্বৰ্গসুখ॥ ১১৮
বেদৰ তাতপৰ্য্য জানিব পাৰে কোন।
একে বেদে কৰ্ম্ম কহে সগুণ নিৰ্গুণ॥
কৰ্ম্ম কৰি যদি ফল সঙ্কল্পক এৰে।
তেবেজানা সেহি•কৰ্মে সংসাৰক তাৰে॥ ১১৯
কাম্যৰ ব্যাপাৰ কৰ্ম্ম দুখ বহুতৰ।
সেহি কৰ্ম্মে জন্ম মৃত্যু হোৱৈ সংসাৰৰ॥
