এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
যি কহে যিবা শুনে যিবা দেখে মনে।
মায়াত থাকিয়া তাক আচৰিত মনে॥ ৮৭
যেবে বোলো স্বৰূপত নজানয় মোক।
আৰ কেন ভক্তিজ্ঞান লাগে কহিবাক॥
মোহোত বিশ্বাস দৃঢ় কৰে যিটো নৰ।
সেহিসে স্বৰূপ জানে নোহে অগোচৰ॥ ৮৮
বিশ্বাস নভৈলে তাৰ নোহে অনুকূল।
শাস্ত্ৰ পঢ়ি কৰিতে নপাৰে এক মূল॥
এক মূল নকৰিলে দেখে নানা পথ।
এতেকতে মূখে তাৰ নজানয় তত্ত্ব॥ ৮৯
যেন প্ৰলোভন বেদবাক্য শুনি নৰে।
সাৰ এৰি মন্দকৰ্ম্ম ভাল বুলি কৰে॥
ব্ৰহ্মচৰ্য্য ধৰি কৰ্ম্ম কৰিতে লাগয়।
আৰ সেহি দিনে বলি বিস্তৰ কাটয়॥ ৯০
প্ৰদীপে পোৰয় মোৰ ছাগশিৰে যত।
বোলে ততকাল নৰ থাকিবে স্বৰ্গত॥
মাৰ্কণ্ড পুৰাণে চণ্ডী কৰিছা বিচাৰ।
ধৰ্ম্ম অৰ্থ কাম মোক্ষ চণ্ডী অধিকাৰ॥ ৯১
ব্ৰহ্মা বিষ্ণু মহেশক দুৰ্গায়ে স্ৰজিলা।
যাক সেৱি তিনিজনে মহাপদ পাইলা॥
এহিমতে অন্যো অন্যে সুমতি বখানে।
তাতো বিমোহিত হৈয়া মোহোক নজানে॥ ৯২
