এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
যেবে মৰে আত্মা দেহ দুহাঙ্কো নেদেখি।
হেন জানি কি কাৰণে শোক কৰা সখি॥
পূৰ্ব্বত নাছিল মধ্যকালে ব্যক্ত ভৈলা।
যৈৰপৰা আসিছিলা তৈকে লাগি গৈলা॥ ৮২
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত শুনিয়োক যদুৰাজ।
সাক্ষাতে দেখিলো দৃষ্টান্তৰ কোন কাজ॥
আন যত মূৰ্খ তাৰ কথা এৰিয়োক।
সাক্ষাতে দেখিলো পণ্ডিতৰো হৱৈ শোক॥ ৮৩
হোৱন্ত পণ্ডিত কবি ব্যাস মহামতি।
শুকে এৰি যান্তে শোক কৰিলন্ত আতি॥
কৃষ্ণে বোলে অদভূত শুনিয়ো অৰ্জ্জুন।
মোহোৰ স্বৰূপ জানিবাক পাৰে কোন॥ ৮৪
মই ব্ৰহ্ম মোৰ কৰ্ম্ম নজানে সাক্ষাত।
ব্ৰহ্মা হৰ মোহ হোৱৈ মোহোৰ মায়াত॥
যিবেলাত ভুল হওঁ আ দ অন্ত নাই।
কোটি এক ব্ৰহ্ম পোনৰন্ধ্ৰে আসে যায়॥ ৮৫
যিবেলাত মই আৰো সূক্ষ্মৰূপ ধৰো।
সুষুম্না নাড়ীৰ মধ্যে যাতায়ত কৰো॥
অঘট ঘটাওঁ মই পাতি মায়াজাল।
মায়াৰ মায়াবী কালৰ অতি কাল॥ ৮৬
গুৰু উপদেশে নানা শাস্ত্ৰক পঢ়য়।
তথাপি বিচাৰি মোৰ তত্ত্ব নপাৱয়॥
