সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা


পদ

পাৰ্থক সম্বোধি কৃষ্ণে বাক্য বোলে পুন।
শোকৰ ব্যৱস্থা কহো শুনিয়ে অৰ্জ্জুন॥
যদি বোলা ক্লেশ দুখ সহন নযায়।
চিৰকাল তথাপি নথাকে একঠাই॥ ৬৬
শীত উষ্ণ সুখ দুখ ইন্দ্ৰিয় বিষয়।
নষ্ট বস্তু বুলিয়া সহিয়ো ধনঞ্জয়॥
শীতান্তত হোৱে উষ্ণ উষ্ণান্তত শীত।
দোহাৰ দুয়ো পৰিবৰ্ত্তী শৰীৰৰ হিত॥ ৬৭
শীতে শীতে উঞ্চে উষ্ণ তেবে দুখ নাই।
কিন্তু কতো কালে থাকে কতো কালে নাই॥
সুখ দুখ কতো আসে কতো থাকি যায়।
ইহাক বোলয় শাস্ত্ৰে আগম অপায়॥ ৬৮
সুখ দুখ সম কৰি সহে যিটো জন।
সেহি ধীৰ বুদ্ধিমন্ত মোক্ষৰ ভজন॥
অসন্ত বস্তুৰ কৈতো নাহিকে প্ৰকাশ।
সন্ত বস্তু ভৈলে কদাচিত নাহি নাশ॥ ৬৯
অজ্ঞানী অসন্ত সন্ত একে কৰি মানে।
অজ্ঞানী বিচাৰিয়া তত্ত্ব স্বৰূপক জানে॥
শীত উষ্ণ সুখ দুখ য'ৰ মনে নাই।
সেহিসে পুৰুষ শ্ৰেষ্ঠ মোক্ষপদ পায়॥ ৭০