এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
যেবে বোলা বালা যুবা জৰা ভৈলে
তিনি কাল স্মৰে মনে।
যেবে পূৰ্ব্বদেহ সংস্কাৰ নাহি
উৎপত্তি প্ৰলয় কেনে।
মন ইন্দ্ৰি প্ৰাণ সমস্তে থাকয়
অৱস্থাহে দুৰে যায়।
আতো সেহিমতে শৰীৰেসে নষ্ট
আত্মাৰ বিনাশ নাই॥ ৬৩
জীৱৰ মৰৰ কহে যিটো জন
সবে মিছা মহাভাগ।
কৰ্ম্মৰ সংস্কাৰে আন দেহ লৱে
পূৰ্ব্বৰ দেহ কৰে ত্যাগ॥
গোবিন্দ যে কয় বিষম বিষয়
মনে চিন্তা ঘনে ঘন॥
যেন বেশ্যা নাৰী স্বামী থাকন্তেও
পৰপুৰুষত মন॥ ৬৪
হেন জানি নৰ কৃষ্ণৰ চৰণ
মধু পিয়া কৰ্ণ ভৰি।
কৃষ্ণ বিনে ত্ৰাণ কোন আছে আন
ডাকি বোলা হৰি হৰি॥ ৬৫
⸻
