এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
তুমি নিজগুৰু প্ৰপন্ন শিষ্যক
শিক্ষা দিতে লাগে স্বামী।
পিতৃসে পুত্ৰৰ নিয়মৰ কৰ্ত্তা
দণ্ডদাতা প্ৰভু তুমি॥ ৫২
গুৰু ইষ্টদেৱ সৰ্ব্বভাৱে সেৱ
কৰিতে লাগে সন্তোষ।
প্ৰপন্ন শিষ্যক নকহে গুহ্যক
গুৰু পাৱে বহু দোষ॥
শোক মোহ মন দহে ইন্দ্ৰিগণ
ভ্ৰমে যেন মোৰ মতি।
কণ্টকা মহী পাতালো নলাগে
আৰো নোহো সুৰপতি॥ ৫৩
অণিমাক আদি পাওঁ অষ্টনিধি
যদি পাওঁ সত্যলোক।
এতেককো পাই নেদেখো উপায়
দূৰ হোৱে ইটো শোক॥
নুবুজিবো বুলি প্ৰতিজ্ঞা কৰিয়া
মৌনে ৰহিলন্ত বসি।
অৰ্জ্জুনক চাই কৃষ্ণে বুলিলন্ত
অল্প কৰি হাসি হাসি॥ ৫৪
যাতে শোক নাই তাতে শোক কৰা
মই বাধো বাৰম্বাৰ।
