পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

আছোক অস্ত্ৰাদি বাক্যে যুজো বোলে
  তভো হোৱে ঘোৰ পাপ॥ ৪৯
ভীষ্ম গুৰু দ্ৰোণ  দুহানো চৰণ
  সদা লাগে সেৱিবাক।
অহৰ্নিশে সেৱা  কৰিতে লাগয়
  কিমতে বধিবো তাক॥
গুৰুক নবধি  ৰাজ্যক নসাধি
  দেশ দেশান্তৰে যাওঁ।
এহি পৰাশ্ৰয়  কৰিলো নিশ্চয়
  ভিক্ষা মাগি আনি খাওঁ॥ ৫০
বন্ধুগণ বধি  ৰাজ্যকাম সাধি
  গুৰুক কৰিবো ৰণ।
ভুঞ্জি ভোগচয়  যেন পাপময়
  ৰুধিৰে মিশ্ৰিত অন্ন॥
পাপক নচাই  যদি খুজো চাই
  তাহাৰো নজানো সাৰ।
কুৰু পাণ্ডৱৰ  উভয় সেনাৰ
  জয় পৰাজয় কাৰ॥ ৫১
ধৰ্ম্ম অধৰ্ম্মত  বুদ্ধি ভৈলা হত
  তোমাত পুছো বিশেষ।
যুদ্ধ ভিক্ষাটন  কেন গোটা শ্ৰেয়
  বুলিয়োক হৃষীকেশ॥