সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

ঢাক ঢোল মৃদঙ্গ যে তুৰি কৰতাল।
পনব আনক ভেৰী দগৰ কাহাল॥
গোমুখ খোমুখ কাংস মৃদঙ্গ ঝঞ্জাৰ।
ৰাম বীণ বংশী যে ডম্বৰু কলন্দৰ॥ ১৫
দুন্দুভি শৱদে মহী কৰে তলবল।
ধুলায়ে ঢাকিলা দিশ গগন মণ্ডল॥
নসহে শৰীৰ কৌৰৱৰ বাদ্য শুনি।
একেবাৰে পাণ্ডৱে কৰিলা শঙ্খধ্বনি॥ ১৬
কৃষ্ণে ফুঙ্কিলন্ত পাঞ্চজন্য শঙ্খবৰ।
পৌণ্ড্ৰক শঙ্খক ফুঙ্কিলন্ত বৃকোদৰ॥
যুধিষ্ঠিৰে বাইলা শঙ্খ অনন্ত বিজয়।
দেৱদত্ত শঙ্খক ফুঙ্কিলা ধনঞ্জয়॥ ১৭
নকুলে বজাইলা শঙ্খ যাৰ নাম মণি।
পুষ্পক শঙ্খক সহদেৱে কৈলা ধ্বনি॥
আনো অসংখ্যাত বাদ্য বাইলন্ত বিস্তৰ।
বাদ্য শুনি হৃদিকম্প ভৈলা কৌৰৱৰ॥ ১৮
কৃষক সম্বোধি বাক্য বুলিলা অৰ্জ্জুন।
আগ বঢ়ায়োক ৰথ দেখো সেনাগণ॥
বেহুৰ মধ্যত কোন আছে কোন ভাগে।
তাৰ অনুক্ৰমে যুদ্ধ কৰিবাক লাগে॥ ১৯
কৃষ্ণে বৃজিলন্ত অৰ্জ্জুনৰ অভিমত।
উভয় সেনাৰ মধ্যে ৰাখিলন্ত ৰথ॥