সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

ধনু ধৰি পাৰ্থে টানি কৰিলা টঙ্কাৰ।
দুই শৰে গুৰুক যে কৈলা নমস্কাৰ॥ ২০
গুৰুৰ চৰণে আগে পৰি গৈলা শৰ।
দ্ৰোণে বোলে অৰ্জ্জুন বিজয় হোক তোৰ॥
বেহু মধ্যে অৰ্জ্জুন দেখন্ত গৈয়া পাচে।
যতেক বান্ধৱ-বন্ধু যুদ্ধে আসি আছে॥ ২১
কৃপ অশ্বত্থামা আৰো ভীষ্ম গুৰু দ্ৰোণ।
কৰ্ণ আদি শত ভাই ৰাজা দুৰ্য্যোধন॥
ভ্ৰাতৃ পুত্ৰ নাতি খুড়া খালা যে মাতুল।
শ্বণ্ডৰ ভাগিন সখি আপোনাৰ কুল॥ ২২
প্ৰাণক উৎসৰ্গা কৰি সবে আইলা ৰণ।
তাক দেখি শোকাকুল হৈলন্ত অৰ্জ্জুন॥
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত কৃষ্ণ শুনা কৃপাময়।
বন্ধুগণ দেখি মোৰ নসহে হৃদয়॥ ২৩
সকল শৰীৰ কম্পি লোম শিহৰিল।
হস্তৰ গাণ্ডীৱ ধনু খসিয়া পৰিল॥
নোৱাৰো ধৰিতে ধনু স্থিৰ নোহে মন।
তালু ওষ্ঠ শুষ্ক মুখে নসৰে বচন॥ ২৪
মনত উৎসাহ নাহি বিমঙ্গল দেখি।
এত বৰ পাপৰু কি কাৰ্য্যে কৰো সখি॥
সূৰ্য্যক সম্মুখে শৃগালেও ডাকে পুন।
উভয় সেনা উপৰত ভ্ৰময় শগুন॥ ২৫