সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৮২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

তপ যজ্ঞ যেনমত দুইৰো কহিলো তত্ত্ব
 এবে শুনা যেনমত দান॥
কাল দেশ পাত্ৰ জানি দান দেয় যিটো দানী
 উপকাৰ যিটো নকৰয়।
যাহাত নাহিকে ভয়  মিত্ৰ সম্বন্ধীয়া নয়
 সেহি দান সাত্ত্বিক কহয়॥ ১২০৮
উত্তৰায়ণ বিষুৱত  দিনক্ষয় গ্ৰহণত
 আকে কাল বুলি লোকে কয়।
কুৰুক্ষেত্ৰ গঙ্গা আদি   সিন্ধু মুখ্য পুণ্য নদী
 দেশ আকে বোলে ধনঞ্জয়॥
সাত্ত্বিক দানৰ পাত্ৰ  যিজন হোৱয় কহো
 তাক শুনিয়োক কুৰুপতি।
যাক দিলে নাহি ক্ষয়  জ্ঞানী যে ৱেদজ হয়
 ঈশ্বৰত যাৰ দৃঢ় মতি॥১২০৯
ৰজোগুণে শুনা ধৰ্ম্ম  দান দিয়া খোজে বৰ্গ
 কত দান দেই ভয় পাই।
যেনমতে দেয় কহো মই দিলে দিব এহো
 কতো দেখ শশুৰ জামাই।
দান দিয়া লেখ কৰে  এতখানি ব্যয় মোৰ
 এহি বুলি কিছু কৰে শোক।
কৃষ্ণে বোলে হে অৰ্জ্জুন  কৰ্ম্ম এতে ৰজোগুণ
 কৰ্ম্ম ব্যাগ্ৰে নজানয় মোক॥ ১২১০