পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৬২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

যোড়শ অধ্যায়

দৈৱী-আসুৰী সম্পদ বিভাগ যোগ

পদ

অৰ্জ্জুনে বোলন্ত কৃষ্ণ চৰণত ধৰো।
সংশয় মিলিল মোৰ প্ৰশ্ন এক কৰো॥
তোমাৰ ভক্তিত কাৰ আছে অধিকাৰ।
কেনে নভজয় হেতু কহিয়োক তাৰ॥ ১১০৯
যেন হস্তে তাৰ তুলি চাহে বাৰম্বাৰ।
বলে যদি পাৰয় তেবেসে বহে ভাৰ॥
তোমাৰ ভক্তিৰ যদি যোগ্য হওঁ আমি।
তেবে কি কাৰণে এত দুখ দিয়া স্বামী॥ ১১১০
কৃষ্ণে বোলে অৰ্জ্জুন পুছিলা ভাল তত্ত্ব।
ভজন প্ৰকাৰ ভেদ কহিবো সমস্ত॥
দৈৱী আসুৰী দেখা দুগোটা স্বভাৱ।
প্ৰথমে দৈৱিক কহো শুনিয়ো পাণ্ডৱ॥ ১১১১
ব্ৰহ্মাৰ নাহিকে শক্তি স্বভাৱ এৰাইবাৰ।
স্বভাৱতে বশ্য দেখা যত চৰাচৰ॥
অভয়ক আদি কৰি চৌব্বিশ প্ৰকাৰ।
এহিমতে থাকে দৈৱী স্বভাৱ তাহাৰ॥ ১১১২