এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪৫
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
গোৰাগোট পাইলে নষ্ট যত ডাল
তাত পুনু কাৰ্য্য নাই॥
এমত বিচাৰি অসাৰক এৰি
মূল ঈশ্বৰক পায়।
যেন ৰাজহংসে জলে দুগ্ধ মিশ্ৰে
নীৰ এৰি ক্ষীৰ খায়॥ ১০৭৮
এহি আত্মজ্ঞানে ঈশ্বৰক জানে
যাত পৰে আদি নাই।
পুৰুষ উত্তম নাহিকে উপায়
একাগ্ৰ ভক্তিসে পায়॥
ঈশ্বৰ চৰণ মনে নেৰিবেক
ভজিবেক মোহ মদ।
ভাৰ্য্যা পুত্ৰ বিত্ত নুহি আসকতি
তেৱে পাৱে ব্ৰহ্মপদ॥ ১০৭৯
মোৰ পদ পাইলে এৰাৱে সকলে
উৎপত্তি স্থিতি বিনাশ।
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য বহ্নি দীপ্তি দূৰ হোৱে
স্থানৰ দেখি প্ৰকাশ॥
মোৰ অংশ জীৱ মোতেসে মিলয়
অবিদ্যা মায়া এৰাই।
যেন নিদ্ৰাকালে নানা স্বপ্ন দেখে
জাগি চালে কিছু নাই॥ ১০৮০
