এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
গোবিন্দে কহয় দেৱ দয়াময়
চৰণে শৰণ লৈলো।
তোমাৰ ভৃত্যৰ পদধুলা পাই
আৱে কৃতকৃত্য ভৈলো॥
তযু নাম মোৰ নছাৰোক মুখে
সাধে এহিমানে কাম।
পশিলো শৰণে চিন্তিয়া চৰণে
ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥১০৮১
পদ
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত শুনিয়োক যদুপতি।
বোলা মোক পাইলে তেবে তাৰ হোৱে গতি॥
যি কালত পুৰুষে থাকয় নিদ্ৰা যায়।
তোমাত আছয় বিষয়ত চেষ্টা নাই॥১০৮২
সিজনৰ কেনে কৃষ্ণ নহয় মুকুতি।
নিদ্ৰা এৰি নানা বিষয়ত হোৱে ৰতি॥
আৱে মহাপ্ৰলয় হোৱে যি কালত।
তোমাত হোৱয় লীন সমস্ত জগত॥১০৮৩
স্বভাৱতে পুনু তিনি গুণে হোৱে সম।
বিষয়ক এৰি ইন্দ্ৰি হোৱয় বিৰাম॥
