পৃষ্ঠা:শ্ৰীকৃষ্ণ-অন্ত্যলীলা খণ্ড.djvu/২৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

এথ বধ। ৭৭৫ ৰথ নি মোক বোগাবগৈ পাৰা। কিয়নো কাৰ্য্যৰ গতিক যেনেহে দেখিছো, অৰ্জুনৰ প্ৰাণ ৰক্ষাৰ্থে জয়দ্ৰথ বৎ উদ্দেশ্যে মই অস্ত্ৰ ধৰিবগৈ লাগিব নে কি কব নোৱাৰিছে এখোন। ধৰ্মৰাজ্য স্থাপনৰ অৰ্থে প্ৰয়োজন হলে, মই বাধ্য হৈ এই কাৰ্য কৰিবই লাগিৰ। (১) শিদিনা পুৱাৰপৰা “ জখবধ ভীষণ ৰণ আৰম্ভ হল। কৌৰৰ পক্ষে অৰ্জুনৰ প্ৰতিজ্ঞা ব্যৰ্থ কৰি তেওঁৰ বধৰ সহজ উপায় চিন্তি জয়দ্ৰথৰ প্ৰাণ ৰক্ষাৰ্থে বিপুল আৰু বিশেষ আয়োজন কৰিলে। কৌৰৱ সেনাপতি দ্ৰোণাচাৰ্যই নতুন বিধানেৰে আকৌ নতুনকৈ এখন অভেদ্য বুহ ৰচনা কৰি তাৰ নিচেই কেন্দ্ৰস্থলত জয়দ্ৰথৰ সুৰক্ষণৰ বৰ কৰিলে। দ্ৰোণ, কণ, কৃপা প্ৰভৃতি কৌৰৱৰ ঘাই ঘাই যোঙ্কাসকলে জয়দ্ৰথক আগুৰি ধৰি কেন্দ্ৰস্থলত আত্মৰক্ষাৰ্থে সাজু হৈ ৰল আৰু ঝুমুখৰপৰা প্ৰতিপাকতে বাছনীয়। যোকা ৰখীয়া দি পাৰ্যমানে অৰ্জুনৰ বাহিৰেশ নিষিদ্ধ কৰাৰ দিহা লগোৱা হল। আমোজন আৰু দিহাকৰণ চাই, বাস্তৰতে অৰ্জুন বা আন মানৱ ক্ষমতাৰ পক্ষে জয়ৎবধ সাধ্যাতীত যেন বিবেচিত হল। এই ব্যৱস্থাৰ বিৰুদ্ধে এই জীবন (১) একই কক্ষে-মহাৰণত অস্ত্ৰ নধৰিবলৈ অৰ্থন আৰু দুয়োখনৰ আগত এতিত হোৱা সকলোৱে জানে। গতিকে, তেওঁৰ এই সৱলৰ সতে পাই কোনোৱে তেওঁ প্ৰতিকাৰ দোবাৰোপ কৰিব পাৰে। কি, দকৈ গমি চালে বু যাৰ যে, সেইৰাৰে প্ৰীকৃষ্ণ দোষাৰোপ কৰিবলৈ মুক্তি নাই। কিনল, তেওঁৰ এই সঙ্কলিত বুৰে নহয়। ইনৰ পৰাৰি তেওঁৰ বা ক ক সুকীয়া উৰ সুকীয়া ৰাই ৰাৰ লক্ষ্য হৈছে নে এ; কুমোৰ লক্ষ্য হৈছে পাৰৰ ৰাজ্য উজাৰ। সি বি হও, সুখৰ বিষয় শ্ৰীকৃষই নিতে এ ধৰিব লগীয়া নোহোৱাকৈ ৰে সুকীয়া শজিৰেই ৰা পৰা কৰাতন সিং।