এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৬০)
সপ্তম অষ্টম বৰিষে নাৰিৰ;
হৈবেক পুষ্প উৎসব।
কলিযুগে কন্যা গণে কৰিবেক;
সঘনে পুত্ৰ প্ৰসৱ॥
ভাৰ্য্যাৰ স্বামীৰ হৈবেক সদায়;
শত্ৰুতো অধিক মতি।
পুননাৰ নিজ স্বামী এৰি নাৰী;
ভজিবেক আন পতি॥
সৌৰষ বৎসৰ নাৰী সমস্তৰ;
পষিবে গুণ যৌবন।
পাষণ্ড সকলে কৰিবে প্ৰকাশ;
বেদ পন্থ হৈবে চন॥
কলিৰ মনুষ্যে অধৰ্ম্মত পৰে।
নজানিবে যজ্ঞ আৰ।
উপদেৱতাক পুজিয়া ছলিবে;
পুৰুষ হৈবে উদ্ধাৰ॥
হাসিনি ছাগিনী কাটি দিয়া বলি;
পৃজিবেক বাট আলি।
উৰুলি জোকাৰ দিয়া বাৰে বাৰ;
বাটত বঢ়াইবে বলি॥
আপনিয়ো একো ধৰ্ম্ম নাচাহিবে;
পৰক নিন্দিবেৰন্ত।
