এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৫৭)
মই যেবে বোধ ভৈলো আসি সুদ্ৰে;
সুদ্ৰাক দিবেক দান॥
কলি যুগে পাপ সাগৰ তলত :
যাব লোক নিৰন্তৰ।
ইহ লোকে পৰ লোকে যত কৰ্ম্ম;
গুচিবে যত লোকৰ॥
পাষণ্ড জনৰ পাচ লাগি কতো;
ফুৰাবে যত জগত।
কলো নিষ্ঠ কথা ন্যায় অন্যায়থা
পৰিবেক নৰকত॥
সত্য সত ধৰ্ম্ম দয়া হৈবে দুৰ;
কলি যুগে মনুষ্যৰ।
গুচিবে আচাৰ শাস্ত্ৰৰ বিচাৰ;
লৈবে পণ্ঠ পাষণ্ডৰ॥
কলিৰ যুগত হৈবে অল্প আয়ু;
যতেক লোক সকল!
অল্প শস্য মতী হৈবে বসুমতী;
মেঘে হৈবে অল্প জল॥
সকলে ধেনুত অল্প দুগ্ধ হৈবে;
দুগ্ধত নহৈবে ঘৃত।
হৈয়া মহামানি পৰম অজ্ঞানি;
বোলাইবে মহা পণ্ডিত॥
